سنگ کرومیت

کرومیت یکی از عناصر جدول تناوبی است که دارای نشان Cr و عدد اتمی 24 می‌باشد و به شکل سنگ معدن کرومیت (H2CrO4) استخراج می‌شود و با غلظت 21 ذره در میلیون، بیست‌ویکمین عنصر از نظر فراوانی در پوسته زمین است. این عنصر به صورت تجاری با حرارت دادن این سنگ معدن در حضور آلومینیوم یا سیلیسیوم تهیه می‌شود.
کروم فلزی سخت، براق و به رنگ خاکستری فلزی است که به شدت جلا می‌گیرد، به سختی قابل جوش خوردن است و در برابر زنگ زدگی و سیاه شدن مقاوم است. معمولی‌ترین حالتهای اکسایش کروم 2+ ، 3+ و 6+ است که  3+ پایدارترین آنها وحالت‌های 4+ و 5+ نسبتا" کمیاب هستند. ترکیبات کروم در حالت اکسایش 6، اکسیدکننده‌هایی قوی هستند.
فلز کروم میتواند بسیاری از فلزات دیگر را ضد زنگ کرده و از آنها در برابر خوردگی و زنگ زدن محافظت کند. از همین رو یکی از آلیاژهای اصلی فولاد ضدزنگ یا استیل را کروم تشکیل می‌شود.
 
موارد استفاده کروم:
· در متالورژی برای مقاوم کردن در مقابل پوسیدگی و در براقی نهائی به‌عنوان یک جزء در آلیاژها، در آب کاری با کروم ، در آلومینیوم آنادایز، به عنوان یک کاتالیزور.
· از کرومیت برای ساخت قالبهای پخت آجر استفاده می‌شود.
· نمک‌های کروم باعث سبز شدن رنگ شیشه می‌شوند.
· کرومات‌ها و اکسیدها در رنگ مو و رنگهای معمولی به کار می‌روند.
· دی کرومات پتاسیم یک معرف شیمیایی است که درتمیز کردن ظروف شیشه‌ای آزمایشگاهی و به عنوان یک عامل تیترات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این عنصر همچنین بصورت دندانه در رنگرزی بکار می‌رود.
 دی اکسید کروم (CrO2) در تولید نوارهای مغناطیسی مصرف می‌شود این نوارها نسبت به نوارهای اکسید آهن دارای مقاومت در برابر میدانهای مغناطیسی بیشتری بوده، لذا کارآیی بهتری دارند.

ترکیب شیمیایی سنگ:
¨ اکسید کروم  : از عیار 38.0% تا 50.5%
¨ کروم: آهن : حداقل 1:3
¨ اکسید کلسیم : معمولا 1.0%
¨ اکسید منیزیم: معمولا 23.0%
¨ سلیسیوم: معمولا 10.0%
¨ آلومینیوم: معمولا 12.0%
¨ فسفر: حداکثر 0.01%
¨ رطوبت: حداکثر 3.00%
¨ اندازه: 300-10 میلیمتر (حداقل 90%)
     100-0 میلیمتر (حداکثر 10%)​​​​​​​